Πέθανε ο Νικόλαος Παπαγεωργίου, ευεργέτης και δωρητής του φερώνυμου νοσοκομείου.
Δεν ήταν θέμα χρημάτων. Ήταν θέμα ανθρωπιάς και εξόφλησης ενός χρέους
προς την πατρίδα και τον συνάνθρωπο
Γνώρισαν την ορφάνια από παιδιά, όταν οι Γερμανοί εκτέλεσαν τον πατέρα τους ως γραμματέα του ΕΑΜ
Σιάτιστας. Σήμερα μεγάλοι γουνέμποροι και πολυεκατομμυριούχοι, έχουν ήδη στο ενεργητικό τους πλήθος
δωρεών, πλην του νοσοκομείου, αλλά κακές σχέσεις με το φακό της δημοσιότητας….
Aγνωστοι για τουσ περισσοτερουσ Θεσσαλονικείς οι
αδελφοί Παπαγεωργίου. Οι άνθρωποι
που ανακοίνωσαν την απόφασή τους
να δωρήσουν το εκπληκτικό ποσό
των 30 εκατομμυρίων δολαρίων (7,5
περίπου δισεκατομμύρια δραχμές)
για την ανέγερση του νοσοκομείου
Δυτικής Θεσσαλονίκης. Τιμήθηκαν
με το αργυρό μετάλλιο από την Ακαδημία Αθηνών, αλλά δεν παραβρέθηκαν να το παραλάβουν … «όχι από
σνομπισμό» αλλά γιατί απουσιάζουν
στο εξωτερικό και ειδοποιήθηκαν
την τελευταία στιγμή» όπως οι ίδιοι
εξηγούν. Το βιογραφικό τους σημείωμα παρουσιάζει στη «Θ» ο ίδιος ο
κ. Νικόλαος Παπαγεωργίου:
«Η καταγωγή μας είναι από τη Σιάτιστα της Κοζάνης, αλλά οι προγονοί
μας από πατέρα και μητέρα προέρχονταν από τα ορεινά της Ηπείρου.
Ήταν ο προπάππος μας που ξεκίνησε
από τη Σαμαρίνα για να γίνει παπάς
στη Σιάτιστα και από Γιαννιώτης,
ονομάστηκε Παπαγεωργίου. «Παππούς και πατέρας ασχολούνταν με το
εμπόριο και τη ραπτική, ενώ και όλο
το σόι της μητέρας μας αποτελείτο
από πολυταξιδεμένους εμπόρους.
Υπάρχουν στοιχεία που αναφέρονται
σε εμπορικές πράξεις που συνήψαν
στη Βιέννη πριν από 150 χρόνια
πάνω στις γούνες»
Η εκτέλεση του πατέρα
«Το 1944 είναι χρονιά- σταθμός
για την οικογένειά μας. Οι Γερμανοί συλλαμβάνουν και σκοτώνουν
τον πατέρα μας, ως υπεύθυνο του
ΕΑΜ Σιατίστης. Μένουμε ορφανά
τρία αγόρια. Εγώ, ο μεγαλύτερος,
14 χρόνων και οι άλλοι 12 χρόνων
και τεσσάρων χρόνων. Η μητέρα μας
είναι άρρωστη και δεν εργάζεται,
κτηματική περιουσία ή χρήματα δεν
έχουμε και η κατάστασή μας είναι
δραματική…