Όπως κάθε χρόνο την ημέρα που έπεσε μαχόμενος ο Σαμαρίναιος οπλαρχηγός “Καπετάν Αρκούδας”
(06-08 ) έτσι και φέτος πραγματοποιήθηκε επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο πριν την είσοδο τής πλατείας.
Επεσε Αγωνιζόμενος κατά των Τούρκων,στην Περιοχή του Κουκουλιου στο Ζαγόρι όπου και η Πέτρινη Γέφυρα του Καπετάν Αρκούδα στις 6/8/1906. Λεγόταν Λιπεντατος ή Αρκούδας ή Ουρσας .Αιωνια η Μνήμη του .
Το ανέβασε η Θάλεια Οικονόμου.
Τραγούδι του Καπετάν Αρκούδα
(σε ρυθμό μοιρολογιού ή αργού ηπειρώτικου κλέφτικου)
1.
Στου Κουκουλιού τα πέτρινα, τα γέρικα γεφύρια,
στ’ απόβραδο σκοτείνιασε, βουβάναν τα πουλιά.
Κι ακούστηκ’ η φωνή βραχνή, σαν του βουνού τα μύρια,
εκεί ‘πεσεν ο Αρκούδας μας, με τ’ άγια τα σπαθιά.
2.
Δεν ήτανε για γλέντια αυτός, μηδ’ είχε χαμαϊλίκι,
παρά φωτιά στα στήθια του, και μπαρουτιού λαλιά.
Τ’ όνομά του δε γνώριζαν, μήτε και το χαρτί,
μα Λιπεντάτο τον φωνάζανε, κι άλλοι Ούρσα – Καπετάν.
3.
Πέρασε μες στους θρύλους μας, σαν λύκος στο σκοτάδι,
πολέμαγε για την πατρίδα, κι έπεσε εκεί ψηλά.
Το αίμα του ποτάμι εγιν’ στου Ζαγοριού τη ράχη,
κι η πέτρα η καμαρωτή, ακόμη τον βαστά.
4.
Αιώνια να ‘ν’ η μνήμη του, στ’ αγέρι και στα χιόνια,
στο μοιρολόι των γερόντων, στη φλογέρα των παιδιών.
Γιατί η ψυχή του Αρκούδα, δε χάνεται στα χρόνια,
μα ζει στου κάθε ελεύθερου τη ματωμένη ορμή
Σ.Κ